Als klein kind had ik al een stukje tuin van mijn moeder waarin ik min of meer mocht doen en laten wat ik zelf wilde. Dus zo nu en dan werden er bloemen gezaaid of mocht ik een plantje uitkiezen in het tuincentrum. Op mijn slaapkamer heb ik sinds ik me kan herinneren planten gehad, van diverse kleuren lidcactussen tot papyrus en een koffieboonplantje. Op het balkon is het zelfs ooit zover gekomen dat het vol stond met bakken met potgrond en gekochte groenteplantjes.
Groene vingers had ik dus al vroeg. Iets waar ik jarenlang niets mee gedaan heb sinds ik op mezelf ben gaan wonen in Eindhoven op een appartementje. Totdat ik in 2008 samenwoonde in een huis met een tuin. De zijkant van het huis was een wildernis van vuurdoorn. Maar na weken snoeien en spitten kon mijn stille droom eindelijk uitkomen: een eigen moestuintje!
Na drie jaar lekker aanrommelen op ± 20m² was ik inmiddels genoeg ‘besmet’ met het moestuinvirus en ben ik in 2011 een tuin begonnen op een volkstuincomplex in de buurt. Dat was meteen 200m², wat al snel teveel van het goede bleek te zijn. Er ging heel veel tijd in zitten en nog steeds was het niet genoeg om te kunnen zaaien, oogsten, alles bij te houden en onkruid te wieden. Met die volkstuin ben ik dan ook na een jaar al gestopt.
In 2013 woonde ik inmiddels weer alleen op mijn appartementje toen een vriend me vertelde dat hij ook wel een moestuin zou willen, maar er eigenlijk geen verstand van had. We hebben toen besloten ons in te schrijven bij ‘Volkstuinvereniging Groen Gennep’, waar we sinds september 2014 samen een tuin van 100m² hebben.
Alles over onze nieuwe moestuin lees je op:
Moestuinblog.nl
Foto’s kun je vinden op
Instagram